பஞ்ச யாகங்கள்

சித்தர்களும், யோகிகளும் பல்வேறு யாகங்கள் செய்து தவ வலிமைகள் பெற்றனர். முற்கால அரசர்களோ பல யாகங்கள் செய்து தங்கள் இராஜ்ஜியங்களையும், படை வலிமைகளையும் பெறுக்கிக் கொண்டனர். யாகங்களால் இவை மட்டுமல்ல, பெறுதற்கரிய பிறவிப் பேறும் பெற முடியும். வாழ்க்கையில் யோகிகள் மட்டுமல்ல, இல்லறத்தாரும் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய சில யாகங்கள் உண்டு.

இல்லறத்தில் வாழும் ஒவ்வொரு வரும் தினமும் செய்யவேண்டிய 5 வித யாகங்களை கீழ்க் கண்டவாறு பெரியோர்கள் வகுத்துள்ளனர்.

1.தேவயாகம், 2.பூத யாகம், 3.மனித யாகம், 4.பிரம்ம யாகம், 5.பிதுர் யாகம்.

தேவ யாகம்:

ஒவ்வொருவரும் தினம் ஏதாவது ஒரு தெய்வத் திருமேனியைத் தரிசித்து வணங்க வேண்டும்.

பூத யாகம்:

ஒவ்வொருவரும் தினமும் ஒரு பிராணிக்கு (பசு, பூனை, காகம், நாய், எறும்பு, குருவி, குரங்கு, பட்சி ஆகிய ஏதாவது ஒர் உயிரினத்திற்கு) ஒருபிடி உணவு அளிக்க வேண்டும்.

மனித யாகம்:

தினமும் ஒரு ஏழை மனிதனுக்கு உணவளித்து வாழ்தல் மனித யாகம்.

பிரம்ம யாகம்:

அறிவை கொடுத்த ஆசானையும் ஞானம் கொடுத்த சித்தர்மார்களையும், தெளிவை கொடுத்த பெரியவர்களையும் மதித்து நடப்பது
பிரம்ம யெக்கியமாகும்.

பிதுர் யாகம்:

நம்முடைய காலஞ்சென்ற மூதாதையர்களுக்கு அர்ப்பணம் செய்தல், தீபம் ஏற்றல் முதலியவற்றைத் தவறாமல் செய்வது பிதுர்யாகம்.


யாகம் செய்வதனால் பயன் உண்டா? என்றும் பஞ்சயெக்கியம் என்பது என்ன? என்றும் பலருக்கு தெரியாது தெரியாததை புரிய வைப்பது தானே நம் வேலை

யாகம் என்ற வார்த்தையின் பொருள் அர்ப்பணித்தல் ஆகும். நம்மிடம் உள்ளபொருட்களில் புனிதமானவைகள் என கருத கூடியதை இறைவனுக்கு அர்ப்பணம் செய்வதே
யாகம் ஆகும். அம்மா சமைத்த உணவை எடுத்து அம்மாவுக்கே குழந்தை ஊட்டினால் தாய் சந்தோஷப்பட மாட்டாளா? அதே போல் இறைவன் படைத்ததை இறைவனுக்கே கொடுக்கிறோம். அம்மா கட்டி பிடித்து முத்தம் தருவது போல் கடவுளும் நமது பிராத்தனைக்கு எதாவது தருவார். அதனால் தான் வேதங்கள் யாகம் செய்வதை
தர்மகாண்டத்தில் பேசுகிறது. பலன் நோக்கும் யாகமாக இருந்தாலும் பலன் நோக்காயாகமாக இருந்தாலும் யாகத்தை செய்பவன் நிச்சயம் சிறப்பு அடைகிறான்.

நெருப்பை வளர்த்து நெய்யை விட்டு, பொருட்களை ஆகுதிகளாக போடும்
யாகத்தில் விஞ்ஞான பூர்வமான பலனும் உண்டு. ஒவ்வொரு நாட்டிலும்,
தொழிற்சாலைகளிலும் சிறப்பான யாக குண்டங்களை அமைத்து நியதிப்படி யாகம் செய்யப்பட்டிருக்குமேயானால் இன்று பூமி பந்து உஷ்ணம் அடைந்திருக்கவும் முடியாது. சுற்றுபுறச் சூழல் பாதித்தும் இருக்காது

இனி பஞ்சயெக்கியம் பற்றிப் பார்ப்போம்:
தினசரி தெய்வங்களை வழிப்படுவது தியானம் செய்வது தெய்வயெக்கியமாகும். உடல் தந்த பெற்றோரை அன்றாடம் வணங்குவது பிதுர்யெக்கியம் ஆகும். நலிந்தோருக்கு தொண்டு செய்வது மனுஷ யெக்கியமாகும்.
பச்சை புல்லையும், படர்ந்து நிற்கும் கொடியையும்,
ஓங்கி நிற்கும் மரத்தையும் கள்ளமில்லாத பறவைகளையும், களங்கமில்லாத விலங்குகளையும் காப்பது பூதயெக்கியமாகும்.
அறிவை கொடுத்த ஆசானையும் ஞானம் கொடுத்த ரிஷியையும், தெளிவை கொடுத்த பெரியவர்களையும் மதித்து நடப்பது
பிரம்ம யெக்கியமாகும்.
இந்த ஐந்து யாகத்தையும் எந்த செலவும் இல்லாது யார் வேண்டுமானாலும் செய்யலாம்.
இது மனித வாழ்வின் முக்கிய அம்சமாகும்..

மாமேதை....

வித்யாலங்கார சாக்தஸ்ரீ பேரறிஞர் டாக்டர்.சி.ஜெயபாரதி பலருக்கும் பரிட்ஷியமானவர்.இவரை கடாரப்பேரறிஞர் என்றும் கூறுவர்.மேடானில் பிறந்த பின் மலாயாவிற்கு தன் தகப்பனாரோடு புலம்பெயர்ந்த இவர், பினாங்கில் தன் ஆரம்பக்கல்வியை தொடங்கினார்.இன்று இந்த சாகாப்தத்திற்கு வயது 68.தன் வாழ்நாள் முழுவதையும் தமிழிற்கும் சமயதிற்கும் அர்ப்பணித்துகொண்ட இல்லறத்து ஞானி.இவரின் மனைவி சந்திரா அம்மாவின் உபசரிப்பிற்கு ஈடு இணை இல்லை,டாக்டர். அவர்களின் ஞானவேள்விக்கு இவரின் மனைவியார் ஆற்றிவரும் சேவை மகத்தானது போற்றதக்கது .இவர் இதுவரை தொட்டு ஆராய்ந்துப் பேசாத விசயங்களே இல்லை என்று சொல்லாம்.ஆழ்ந்த இறைஞானம் ,உண்மையான பக்தி,பரோபாகார சிந்தனை இவைகளேல்லாம் பரிபூரணமாக நிரம்பப்பெற்றவர்.இவரிடம் நான் கண்ட இன்பம் எதார்த்தம் ! கோபப்பட்டால் அதில் எதார்த்தம் இருக்கும் அன்புக்காட்டினாலும் அதில் எதார்த்தம் இருக்கும்..அதிதீவிரமான அம்பிகை உபாசகர்.சித்தர்களின் போக்கு பல நேரங்களில் புரிந்துக்கொள்ள முடியாததாக இருக்கும், அதற்காக அவர்கள் பயித்தியங்கள் என்று முடிவு கட்டுவிடுவது நம்முடைய பலவீனமாகும்.இந்த சித்தரை சிவபாரதிக்கு ஏறக்குறைய 20 ஆண்டுகள் தெரியும் ஆனால் இன்னமும் இவர் எனக்கு புரியாத புதிர்..இவரின் மன ஓட்டத்தை புரிந்துக்கொள்வது அவ்வளவு எளிதல்ல ஆனால் இவரின் முன்னால் அமர்ந்த மாத்திரத்தில் நம் மன ஓட்டத்தை புரிந்துக்கொள்ளும் ஆற்றலுடையவர்..பல சந்தர்பங்களில் நான் இதை உணர்ந்திருக்கின்றேன்.தற்போது கணினி வழி தன் சேவைகளை செய்துவருகின்றார்..ஒரு நிதர்சனமான உண்மையை கூறுகின்றேன் ஆசான் கோபாலஸ்வாமியை அடுத்து அடியேனுக்கு ஞானப்பிச்சையும் அறிவுப் பிச்சையும் இட்டவர்
இவர்.இந்த உண்மையாளருக்கு அடியேனின் உயிர் வணக்கங்கள்.
வாய்ப்புள்ளவர்கள் தேடல் உள்ளவர்கள் தேடிச்செல்லலாம்.

A living great Genius has forgotten by the society.....

LITTLE did Tamil scholar Dr S. Jayabarathi know that the predictions of sages in India would turn out to be true for him.

The sages told him that he was destined to work with an-cient relics and metaphysics. He was then pursuing a medical degree in south India in the 1960s.

”I met with some sages and scholars (in India) who stressed that my destiny was not simple,” said the former Sungai Petani hospital director.

“I was to collect, analyse, re-search, document and preserve heritage things to be passed on to the future generation.”

He has spent the past 45 years doing research on Indian relics, metaphysics, cosmo-logy, ancient Indian medicine and plastic surgery, with special interest in history and Tamil mysticism.
Affectionately known as Jay-bee, Dr Jayabarathi, 65, has written 9,000 postings on Tamil culture, literature, religion, arts, science and tradition in his website, TreasureHouse of Aga-thiyar @ yahoo.com.

He has authored two books – ‘JayBee in the Internet’ and ‘Na-adi Jothidam’ (a Tamil book on astrology).

He is also a linguist, painter, poet and musician.

MIC president Datuk Seri S. Samy Vellu recently honoured him with ‘The Grand Master of Tamil in Kedah’ award.

After retiring in 1996, Dr Ja-yabarath studied the artifacts found among the ruins of the lost kingdom in Bujang Valley in Merbok near Sungai Petani.

An authority in Shakthi worship (Shakti means goddess in the Hindu pantheon) and certain aspects of Tamil history, Dr Jayabarathi hails from a long line of scholars, artistes and musicians.

“My father, K. Sinnamuthu, was a social reformist and au-thored a Tamil book ‘Kadavulin Unmai Thotram’ (True Revela-tions of God),” he said.

“I have about 5,000 books, in-cluding some rare ones, in my collection,” he added.

Keen on archaeology, Dr Ja-yabarathi discovered an ancient township of a merchant community while at the medical college in South India. This was widely reported in the Indian press.

His son Suganandha Bhara-thi, 36, graduated from Indian Institute of Technology from Kanpur, North India, and is now a scientific officer at Asian In-stitute of Medicine, Science and Technology (Aimst) in Sungai Petani, Kedah.

His daughter Alagurethina Bairavi, 33, is an Information Technology graduate from sou-thern Australia and a former Stamford College lecturer in Kuala Lumpur.

On whether his children share his passion for research, he said: “Their interests are in their respective fields. But I do not want them to be like me.”

“I am saying this because the public generally shun people like me whom they consider to very peculiar,” he said.

He said his wife, J. Chandra, 58, had always inspired him to continue his research.

On plans to write other books, he said: “I have plans for 22 more on metaphysics, cosmology, ancient Indian me-dicine and plastic surgery.”

He said he was in midst of creating a new website ‘Jaybee’s Viswacomplex.com’ which would act as a huge database with interlinking sites containing various topics and articles mainly on Indian stu-dies.